Emulgator MGS
Opis
Niejonowy emulgator O/W. Emulgator pochodzenia roślinnego, znajduje zastosowanie w produkcji kremów, liotonów, maskar
Skład: Methyl Glucose Sesquistearate
- Substancja organiczna
- Surowiec kosmetyczny
- Postać: kremowe, bezwonne kulki
- Jakość kosmetyczna
- Przechowywać w temperaturze pokojowej, w szczelnym opakowaniu, chronić przed wilgocią i światłem
Przykładowe receptura - maskara, tusz do rzęs - Emulgator MGS:
faza A (wodna)
- 8 g woda destylowana
- 1 - 1,2 g D-pantenol
- 0,48 g gliceryna
(Można dodać 2 krople konserwantu FEOG)
faza B (olejowa)
- 0,8 olej rycynowy
- 0,6 g wosk pszczeli biały
- 0,6 g MGS
- 0,6 g alkohol cetylowy
- 0,3 g wosk Candelilla
- 0,2 g Złoty olej Jojoba
- 1,0 - 1,2 g pigment np. czerń żelazowa
faza C (dodatki)
- guma ksantanowa - szczypta - 0,03 g
- dimetikon - ok. 0,6 g
- puder jedwabny - należy zacząć od 0,06 g - będzie lekko pogrubiał rzęsy, dodajemy do właściwie gotowego tuszu
Wykonanie:
Fazy A i B (z wyjątkiem pigmentu) podgrzać w łaźni wodnej (garnuszku z wodą) w osobnych zlewkach (zlewki powinny być przykryte folią aluminiową), po rozpuszczeniu się wszystkich składników olejowej można dodać pigment i rozmieszać. Przelewamy fazę wodnę do fazy olejowej wciąż umieszczonej w łaźni wodnej!!! W tym przypadku postępujemy odwrotnie niż nakazują ogólne zasady. Przy tak niewielkich ilościach półproduktów, gdybyśmy przelewali faze olejową do wodnej mogłoby dojść do strat w fazie olejowej (zastygnie na zlewce) i zaburzenia proporcji.
Zaczynamy mieszać mieszadełkiem (spieniaczem do kawy). Zlewka wciąż powinna znajdować się w łaźni. Po minucie możemy ją wyjąć. Mieszamy do momentu, gdy emulsja osiągnie ok. 40°C (będzie cieplejsza niż nasza dłoń).
Dodajemy szczyptę gumy ksantanowej, mieszamy aż do wystudzenia. Dodajemy dimetikon.
Emulsja może stać się nieco gęstsza, trudną ją już będzie mieszać mieszadełkiem. Należy ją mieszać bagietką.
Do emulsji dodajemy kolejno puder jedwabny. Mieszamy bagietką, do uzyskania jednolitej konsystencji.
Tusz najlepiej przenieść do opakowania na maskarę strzykawką (20 ml, bez igły). Operacja ta wymaga cierpliwości. Dobrze jest mieć pod ręka papierowe ręczniki, a na rękach rękawiczki ochronne.
Ze strzykawki usuwamy tłoczek. Ze zlewki przy pomocy bagietki przenosimy tusz do strzykawki, napełniając ja mniej więcej do połowy – ułatwia to operowanie tłoczkiem. Tusz w strzykawce można w każdej chwili uzupełnić. Następnie umieszczamy tłoczek w strzykawce i bardzo powoli wyciskamy tusz do opakowania na maskarę. Opakowanie na maskarę musi być w pozycji pionowej – można go umieścić w kieliszku, zlewce lub kubeczku. Tusz jest stosunkowo gęsty, będzie miał problemy z opadaniem na dno opakowania. Gdy widzimy, że tusz zaczyna wychodzić przez otwór opakowania, odciągamy lekko tłoczek tak aby tusz przestał wypływać, a opakowaniem stukamy kilkakrotnie w powierzchnię stołu. Pomoże to opaść tuszowi na dno. Następnie wprowadzamy do opakowania kolejną porcję tuszu do momentu gdy nie zacznie wychodzić przez otwór opakowania, cofamy tłoczek, stukamy... Czynności powtarzamy do napełnienia opakowania.
Nie należy napełniać pojemniczka po brzegi. Zatyczka oraz szczoteczka wypchną nadmiar tuszu z pojemniczka. Do opakowania na maskarę o objętości 10 ml można wlać ok. 7-8 g tuszu bez obawy, że po włożeniu szczoteczki zostanie on wypchnięty na zewnątrz.
Nie należy przejmować się ewentualnymi stratami tuszu przy przenoszeniu go do opakowania. W zestawie jest dużo większa ilość tuszu niż potrzeba do dwóch opakowań.
Trwałość tuszu:
- 6 miesięcy od daty wykonania, nie trzeba przechowywać w lodówce - jeśli został użyty konserwant FEOG;
- 2 tygodnie od daty wykonania, trzeba przechowywać w lodówce (uwaga - silnie gęstnieje w niższych temperaturach) – jeśli nie został użyty konserwant FEOG.